Hoe geef je een goede handdruk?

De eerste handdruk kan de eerste indruk beïnvloeden, en je kunt er behoorlijk veel aan verkeerd doen! Hieronder een stukje dat ik heb herschreven en ge-update voor de herziene editie van De eerste indruk. Over de dooie vis, de power shake, de grab-en-yank en andere handshake-blunders...

In westerse culturen begint een formele begroeting met een handdruk. Iemands handdruk kan dus van groot belang zijn bij een eerste indruk, bijvoorbeeld bij een sollicitatie of een ontmoeting met een opdrachtgever. In onder meer Nederland, Amerika en Finland houden we van een ferme handdruk (in Frankrijk mag het weer wat minder). 


Een handdruk die door mensen als positief wordt ervaren, bevat verschillende componenten: 

  • stevig, complete greep (hand niet half vastpakken en niet alleen je vingers aanbieden: de zogenaamde ‘dooie vis’ wanneer de hand ook nog bezweet is)
  • een op-en-neer-gaande beweging, dus niet alleen vasthouden
  • niet te lang én niet te kort: 3 à 4 seconden
  • oogcontact

Mensen die zo’n handdruk geven worden positiever beoordeeld dan mensen met een slappe handdruk. Ze worden gezien als extraverter en dat zijn ze ook. Dit geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. In het algemeen zijn HR-medewerkers minder onder de indruk van de handdruk van vrouwen – te slap, onvolledige grip – maar een vrouw kan des te meer indruk maken met een krachtige handdruk.


Machtige mensen geven gewoonlijk een ferme handdruk, waarbij de arm horizontaal gestrekt is. Bij de zogenaamde 'power shake' hou je de hand boven die van de ander en je handpalm omlaag, zodat je de hand van de ander iets onder je houdt. Daarmee zou je volgens sommigen aangeven dat jij de meer machtige persoon bent in de relatie. Geloof daar maar niets van en probeer het niet. Wat je eerder bereikt is dat de ander je handdruk raar en ongemakkelijk vindt.

Ook de politicus-handdruk, waar je zogenaamd warm en hartelijk met beide handen de hand van de ander omvat, moet ten zeerste worden afgeraden. Hetzelfde geldt voor de 'royal shake', waarbij je tijdens de handdruk met je linkerhand de schouder of arm van de ander aanraakt. Dit is wel nuttig om te voorkomen dat de ander jou een power shake geeft. Maar het grote bezwaar van al deze handdruk-overkill is dat het te nabij en intimiderend is en dus ongemakkelijk voor de ander – althans als je niet Bill Clinton of Barack Obama heet. (Om nog maar te zwijgen van de handdruk van Trump, die je zelfs niet moet doen als je Trump heet: de hand grijpen en met de persoon eraan vast naar je toe rukken. Je ziet op deze site enkele voorbeelden, en ook hoe de Canadese premier heel subtiel wist te voorkomen dat hij slachtoffer werd van deze unieke grip-and-yank-techniek)


Uit een recent onderzoek bleek wel dat de handdruk van mensen slapper is geworden, vergeleken met onderzoek uit de jaren tachtig van de vorige eeuw. De verklaring is dat we meer kantoorwerk zijn gaan doen en minder met onze handen werken, waardoor we ‘slappe handjes’ krijgen. Het onderzoek werd gedaan onder millennials van 20 tot 34 jaar. Het is dus denkbaar dat deze mensen bij ouderen een minder positieve indruk maken. Er zijn speciale apparaten waarmee je oefeningen kunt doen om je handen sterker te maken, zoals de ‘captains of crush grippers’. Maar je kunt misschien ook afwachten tot steeds meer mensen een slap handje gaan geven en het ‘hip’ is geworden…

 

handshake