Glimlachen

Om een positieve en vriendelijke indruk te maken, glimlachen mensen heel wat af. De receptioniste die een bezoeker verwelkomt, de verkoper die de voordelen van een auto opsomt, en de oma die het eerste zwemdiploma van haar kleinkind bewondert: allemaal glimlachen ze om een positief gevoel bij hun gesprekspartner op te roepen. Toch zal het je niet verbazen dat er een verschil zit in de glimlach van deze personen. De receptioniste en de verkoper glimlachen immers beroepsmatig, terwijl de oma oprecht trots en blij zal zijn.

Het verschil tussen de echte glimlach (ook wel Duchenne-smile genoemd, naar de onderzoeker die hem voor het eerst in kaart bracht) en de namaak glimlach (“Pan American smile”, naar de stewardessen van de gelijknamige vliegmaatschappij), zit ‘m vooral in de ogen. Bij een oprechte glimlach trekken kleine spiertjes rond de ogen samen, die erg moeilijk bewust aan te sturen zijn. Bij een geforceerde glimlach zijn deze spiertjes dus meestal niet betrokken, waardoor de geoefende waarnemer het verschil zal kunnen opmerken.

Aan personen met een echte glimlach worden over het algemeen meer positieve eigenschappen toegeschreven. Dit lijkt voor een deel terecht, want uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat vrouwen die met een echte glimlach op de foto staan in het jaarboek van hun studententijd, later meer kans hebben om gelukkig getrouwd te zijn dan hun jaargenoten met een onechte glimlach. Toch reageren we ook positief op een glimlach als die niet helemaal echt is. Om een vriendelijke indruk te maken kun je dus het beste toch gewoon glimlachen, zelfs al is het niet spontaan.

Op deze website kun je zelf testen hoe goed je bent in het herkennen van de echte glimlach: Smiles (site in het Engels).
 

 

glimlachen